شاید تا به حال اصطلاح زبان بدن را شنیده یا خوانده باشید. رفتار آدم‌ به نوعی کلامی و غیر کلامی تقسیم می‌شود. رفتار‌های غیر‌کلامی گاهی بیشتر از رفتار‌های کلامی در انعکاس منظور واقعی افراد اهمیت دارند. در کلام فرد ممکن است دروغ، پنهان کاری یا ریاکاری وجود داشته باشد ولی رفتار‌های غیر‌کلامی او به سختی تحت کنترلش قرار دارند. این رفتار‌ها معمولاً خود به خودی و غیر ارادی هستند و پنهان کاری در آنها بسیار مشکل است. زبان بدن در دسته رفتار‌های غیرکلامی قرار می‌گیرد. به اعتقاد روان‌شناسان شما و دیگران هنگام گفت‌وگو تنها از راه کلام به سوی یکدیگر پیام نمی‌فرستید. در واقع شما علاوه بر اینکه با کلام خود با یکدیگر سخن می‌گویید به صورت غیر‌کلامی نیز در حال حرف زدن هستید؛ به این معنا که هر یک از شما می‌توانید با توجه به مواردی چون وضعیت دستان طرف مقابل،‌حالت‌های بدن و اجزای چهره او، نوع نشستن یا ایستادنش، نوع و جهت نگاه کردن او و... برداشت‌هایی در مورد منظور واقعی و مقصود فرد داشته باشید.

آیا با نوع خنده حرف می‌زنید؟
ظاهراً ما انسان‌ها تنها موجوداتی هستیم که می‌خندیم، یا حداقل تا الان خنده بقیه جانوران را درک نکرده‌ایم. ظاهراً هم دلایل مشخصی وجود دارند که ما به خنده می‌اندازند که در بین همه مشترک هستند، حالا بعضی‌ها راحت‌تر به خنده می‌افتند و بعضی‌ها هم باید خیلی موضوع خاص باشد تا بالاخره لب‌های مبارک را حرکتی بدهند و کمی لبخند بزنند. یکی از مواردی که در مبحث زبان بدن اهمیت دارد نوع خندیدن است. البته ارزیابی زبان بدن آسان نیست و هیچ یک از این فاکتور‌ها به تنهایی نمی‌توانند مبنای قضاوت و نتیجه‌گیری شما قرار گیرند. برای پی بردن به نظر واقعی و مقصود طرف مقابل خود، باید حالت‌های مختلفی را در کنار هم در نظر بگیرید، برای مثال حالت دست‌ها،‌جهت نگاه و نوع خندیدن فرد در واقع حالت‌های مختلف بدن فرد مانند کلمه‌هایی هستند که در کنار هم جمله‌ای را می‌سازند و می‌توان از آنها مواردی را استنباط کرد. در واقع به تنهایی معنایی ندارند. برای اینکه به نحوه ارزیابی زبان بدن پی ببرید، می‌توانید کتاب‌های علمی‌ای را که در این زمینه نوشته شده‌اند، مطالعه کنید.

از سر تعجب و شگفتی
شده کسی شما را سور‌پریز کند و به خودتان بیایید ببینید دارید می‌خندید؟! این خنده ناشی از تعجب است و از آن خنده‌هایی است که بقیه را هم به لبخند وا می‌دارد، البته وقتی واقعی باشد اصلاً از همان مواردی است که آدم را لو می‌دهد که برای مثال از هدیه خوشش آمده یا نه، چون نمی‌توان مصنوعی‌اش را در صورت ایجاد کرد.

از روی پیروزی
یکی دیگر از موقعیت‌هایی که آدم بی‌اختیار می‌خندد، موقعیت برتری و پیروزی است، برای مثال وقتی یک تیم ورزشی بازی را می‌برد، در چهره بازیکنان این خنده را می‌بینید. این خنده هم از آن خنده‌هایی است که لبخند را به لب بقیه هم می‌آورد، البته به این شرط که در تیم بازنده نباشند!

در برابر موقعیت‌های غیر عادی
معلوم نیست چرا، اما گاهی آدم‌ها وقتی با عدم تناسب روبه‌رو می‌شوند، می‌خندند، برای مثال وقتی تصویری می‌بینند که چهره و بدن به هم نمی‌خورد، یا وقتی خودشان را در آینه‌های عجیب و غریب می‌بینند. اصلا بخش زیادی از سرگرمی‌های خانوادگی، گرفتن عکس‌های بی‌تناسب است.

برای پوشاندن حالت‌های درونی
گام هم ما آدم‌ها از شدت فشار درونی‌ای که تجربه می‌کنیم، یا مثلا وقتی خیلی عصبانی یا ترسیده هستیم، می‌زنیم زیر خنده این خنده هم عصبی است و اطرافیان را متعجب و گاهی هم عصبی می‌کند.

قلقلک
خیلی از آدم‌ها قلقلکی هستند،‌البته میزان آن در بین افراد فرق دارد. کف پاها، زیر بغل و پهلو‌ها از نقاظ معمولا حساس در برابر قلقلک هستند. بچه‌ها راحت‌تر در برابر قلقلک به خنده می‌افتند

برای مسخره کردن
متاسفانه مسخره کردن هم از دلایل خندیدن نوع بشر به شمار می‌رود. مسخره کردن ظاهرا برای تحقیر دیگری اما در واقع در پاسخ به تمایلات سرکوب شده افراد اتفاق می‌افتد. برای همین هم خنده‌های ناشی از مسخره کردن عصبی و کشدار است و اصلا دلچسب نیست .

برای جلب توجه
گاهی افراد برای این می‌خندند که توجه دیگران را جلب کنند. یا هم‌رنگ جماعت شوند و بقیه فکر نکنند موجودات بی‌مزه‌ای هستند یا اینکه این فرد خودش را می‌گیرد و خودش را یکی از اعضای گروه نمی‌داند. این خنده‌ها ممکن است خیلی افراطی باشند یا اینکه زاویه طبیعی دهان موقع خنده در آن نباشد.

خنده واقعی و طبیعی
وقتی افراد واقعاً خوشحالند، لدت می‌برند و هیجان زده‌اند، از ته دل می‌خندند. در این خنده حالت لب‌ها و دهان تقارن دارد و احساسی که به بقیه منتقل می‌شود،‌حس شادی است؛ به طوری که ناخودآگاه لبخند به لب بقیه می‌آید.

خنده با لب‌های بسته
این خنده‌ها از نوع پنهان کننده احساسات هستند. یک خط در سراسر صورت ظاه می‌شود و دندان‌ها پوشیده هستند. فردی که اینطور لبخند می‌زند احتمالاً رازی دارد.

خنده با فک افتاده
این نوع خنده هم از نوع غیر واقعی خنده است. در واقع ما وقتی می‌خندیم. کمی فکمان پایین‌تر می‌آید اما اگر خنده مصنوعی باشد، فک کمتر پایین می‌اید و نشان می‌دهد که فرد احتمالاً برای داشتن این لبخند تمرین کرده و الان خنده‌اش طبیعی و ناشی از احساسش نیست.

خنده با دهان کج شده
وقتی دهان کسی موقع خندیدن کمی کج می‌شود، بیشتر نشان می‌دهد که شیطینتی در آن است. شاید مثلا قصد سربه‌سر گذاشتن دارد در این حالت کمی گوشه لب روبه پایین است و چشمان فرد هم به شخص مورد نظر زل زده است.

خنده زورکی
خنده زورکی عصبی است و بیشتر پیام استرس را منتقل می‌کند. گاهی هم برای عوض کردن حال و هوای حاکم و گاهی هم برای همراهی با جمع است؛ یعنی فرد دلش می‌خواهد با این گروه همراه باشد.