زندگی همین است ، گاهی نمی توان قواعد بازی را تغییر داد ، گاهی نمی توان از بازی کردن انصراف داد بلکه باید سکوت کرد و ادامه داد.

صبر، مقاومت، تحمل

تقصیر ما نیست ، تقصیر قصه هایی است که با آنها بزرگ شده ایم. قصه هایی که همیشه ، پر از خوبی و خوشی بود.دلداه هایی که به هم می رسیدند و سال ها با خوبی و خوشی زندگی می کردند.صاحب فرزندان زیبا و سالمی می شدند. قصه هایی که شخصیت های آن زیبا بودند ، مهربان بودند و اگر کسی هم پیدا می شد که نا مهربان بود و بدجنس ، خیلی زود به سزای اعمالش می رسید.

ما از کودکی یاد گرفتیم ، زندگی یعنی همین اما وقتی بزرگ تر شدیم و عمر بازی ها تمام شد و دنیای واقعی را شناختیم ، دلمان گرفت .بعضی از ما افسرده شدیم ، بعضی از ما عصبی شدیم .گاهی ناامیدی زندگی مان را تیره کرد . زمین و زمان را مقصر می دانستیم .

از پدر و مادرمان که برای مان سنگ تمام نگذاشتند تا مدرسه ای که معلم هایش خوب نبود. کنکور دادن که یکسال از عمرمان را تلف کرد .

دوستانی که نارفیق بودند ، بیماری که ناخواسته به زندگی مان آمد .همسری که آنگونه نبود که ما می خواستیم تا .......

لیست نداشته هایمان را گذاشتیم مقابلمان و دیدیم بین زندگی مان و آنچه در قصه های کودکی مان برای مان گفتند و رویاهای نوجوانی خیلی فاصله افتاده .

بعد ها هم درهزار توی زندگی ، مدام گله کردیم ، ناراضی بودیم و مشکلات هم گویی فهمیدند که در مقابل شان کم آورده ایم ، روز به روز بیشتر بر روح ما تاختند اما کاش از همان ایتدا می دانستیم زندگی صحنه ی مبارزه ایست که گاهی بسیار سخت می شود و نتایج کارهایمان با حساب و کتاب هایمان، متناسب نخواهد بود .کاش مادر بزرگ هایمان به ما می گفتند قرار است وارد دنیایی شویم که در بعضی مواقع طبق عقل و منطق ما خیلی نا عادلانه است .کاش به ما می گفتند پایان قصه ها همیشه یک طور نیست.

اما دیگر زمان کاش و ای کاش گذشته است . فرصت زندگی آنقدر نیست که نیمی از آن را به دنبال مقصر بگردیم . اگر می خواهیم از عمر باقی مانده لذت ببریم و با رضایت ، شادی و آرامش زندگی کنیم ، باید یک چیز را به خوبی بیاموزیم و آن صبر کردن است.

صبر کردن رفتاری است که اگر عادتمان شود ، به آسانی از مقابل مشکلات ، ناملایمات ،رفتارهای نامناسب و به طور کلی هر انچه که آزرده مان می کند عبور خواهیم کرد.

البته مفهوم صبر به معنای دست روی دست گذاشتن و همیشه از حق خود گذشتن و یک زندگی متفعلانه نیست بلکه یک سبک هوشمندانه ی رفتاری است که اگر درست انجام شود ، بسیار مفید خواهد بود.

افراد زیادی را دیده ایم که مدام از مشکلات می نالند و غصه می خوردند و گمان می کنند که در حال صبر کردن هستند در صورتی که صبر همراه با رضایت است نه شکایت!

در زندگی همه ی افراد از همان کودکی مشکلات مختلفی وجود دارد ، بعضی ها خیلی زود والدین شان را از دست می دهند ، مشکلات مالی ، سختی های تحصیل ، تشکیل زندگی مشترک و در برخی مواقع عدم هماهنگی زوجین ، نداشتن فرزند ، اختلاف با خانواده ی همسر، بیماری، مشکلات فرزندان ،سختی های تربیت یک اولاد صالح و حتی در گام های ملموس تر زمانی که می خواهیم عادت بدی را ترک کنیم و یا به وظایف دینی مان عمل کنیم .....

در دنیایی که هر روز ممکن است یک اتفاق جدید برای مان بیافتد و خیلی از مسائل قابل پیش بینی نیست ، بهترین راه این است که یاد بگیریم چگونه صبر کنیم.این یک سلاح خوب است برای خلع سلاح کردن سختی ها.

در زیر حدیث قدسی آورده شده که صبر را هدیه ای از جانب خداوند معرفی کرده است:

جبرئیل نزد پیامبر اکرم- صلی الله علیه و آله و سلم- آمده و عرض کرد: خداوند تبارک و تعالی مرا با هدیه ای نزد تو فرستاده است که پیش از تو به کسی چنین هدیه ای عطا نفرموده است.

رسول خدا فرمود: آن هدیه چیست؟

گفت: الصبر و احسن منه.

صبر و نیکوتر از صبر...

حضرت فرمود: فما تفسیر الصبر؟ تفسیر صبر چیست؟

جبرئیل گفت: تصبر فی الضراء کما تصبر فی السراء و فی الفاقه کما تصبر فی الغنی و فی البلاء کما تصبر فی العافیه فلا یشکوا حاله عند الخلق بما یصیب من البلاء. حدیث قدسی

صبر کردن در سختیها چونانکه در خوشیها و در تهیدستی و فقر همچنانکه در توانگری و غنی و در بلا چنانکه در عافیت. و نیز شکایت نکردن به مخلوقات در آنچه از بلا و گرفتاری میرسد.1

این حدیث قدسی می تواند یکی از بهترین سر مشق های ما برای تمرین صبر کردن باشد.اگر تلاش کنیم در سختی و فقر و توانگری ،یک رفتار و منش از خود نشان دهیم و بدون ناله و بی تابی با شرایط کنار بیاییم ، هم زندگی خودمان شیرین می شود ، هم اطرافیانمان از کنار ما بودن لذت می برند .

انسان های صبور ، دوست داشتنی ترند ، می توانید امتحان کنید . از همین امروز اگر فرزندتان کاری را کرد که موجب عصبانیت ما شد ، بجای فریاد زدن بر سر او ،بعد از کمی صبر ، عاقلانه رفتار کنید. اگر همسرتان با اخلاق نامناسبش باعث رنجش شما شد ، صبر کنید و بیاندیشید که چرا چنین رفتاری از او سر زده و یک راه حل مناسب برای برخورد با چنین رفتاری پیدا کنید. اگر این سبک زندگی تان شود هم خودتان آرامش بیشتری دارید و هم اطرافیانتان.

منبع:تبیان