شناختن ایدز/HIV - اصول پایه‌ای

ایدز یا سندروم نقص ایمنی اکتسابی فی نفسه یک بیماری نیست، بلکه عارضه‌ای است که باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی در اثر ویروس اچ آی وی می‌شود.

ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) فی‌نفسه یک بیماری نیست؛ بلکه عارضه‌ای است که در زمان تضعیف شدن بدن یک فرد توسط HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی)، بروز پیدا می‌کند. HIV در خون و مایعات جنسی یافت شده و عمدتاً از طریق برقراری رابطه جنسی بدون محافظ و به اشتراک گذاشتن سوزن‌ها و تجهیزات زیر پوستی، گسترش پیدا می‌کند.
زمانی که یک فرد به HIV آلودگی پیدا می‌کند،ویروس ها به سیستم ایمنی بدن او آسیب رسانده، و به نقص ایمنی منجر می‌شود؛ در این وضعیت سیستم ایمنی دیگر توانایی مبارزه با میکروب‌ها و عوامل بیماری زا را ندارد، بنا براین فرد مبتلا به HIV به بیماریهایی مبتلا میشوند.که معمولاً افراد بدون HIV را تحت تأثیر قرار نمی‌دهند.
ممکن است سال‌ها طول کشد سیستم ایمنی بدن فرد را به اندازه کافی تضعیف شود که فرد در مقابل این بیماری‌ها، شناخته شده با نام عفونت‌های فرصت طلب، آسیب پذیر شود. این عفونت‌ها، از جمله سارکوم کاپوزی، از این فرصت برای حمله استفاده می‌کنند، زیرا آن‌ها با مقاومتی روبرو نمی‌شوند. زمانی که دکترها فردی مبتلا به یکی از این بیماری‌ها را مشاهده می‌کنند، تشخیص می‌دهند که احتمالاً HIV مسئول آن بوده، و ممکن است بیماری ایدز در فرد تشخیص داده شود.
هم‌زمان با اینکه HIV به آهستگی به یک سلول ایمنی خاص (سلول های CDU-T (حمله می‌کند – ویروس ها شروع به تغذیه از مواد ژنتیک سلولی میکنند وسپس سلول T- CD4 را از بین می‌برد.
یک فرد آلوده به HIV شاید هیچ علایمی از بیماری را در طول این مدت از خود بروز ندهد --مدتی که با نام دوران بدون علامت شناخته می‌شود. این وضعیت ممکن است 10 سال یا برای بعضی افراد حتی بیشتر طول ادامه پیدا کند. در طول این مدت، تعداد سلول T- CD4 فرد به منظور هدایت فرایند درمان، به شکل نزدیکی نظارت می‌شود. هدف، جلوگیری از پیشرفت کردن بیماری فرد آلوده به ایدز است. زمانی که تعداد سلول T- CD4 فرد کمتر از 200 می‌شود، فرد مبتلا به ایدز تشخیص داده می‌شود.

شیوع جهانی ایدز/HIV

اولین مورد ایدز در سال 1981 به ثبت رسید، و از زمان HIV در سرتاسر جهان گسترش پیدا کرده است. در سال 2009، تقریباً دو میلیون نفر در جهان فوت کردند، و این بیماری مسری به گسترش خود ادامه می‌دهد. افریقای سیاه (جنوب صحرای افریقا) بیشترین افراد مبتلا به این بیماری را دارد. سازمان بهداشت جهانی (WHO) و دفتر UNAIDS ملل متحد تخمین می‌زنند که در برخی نواحی افریقا بیش از 33 درصد از بزرگ‌سالان به HIV آلوده شده‌اند. میلیون‌ها نفر از کودکان یتیم شده‌اند. این بیماری مسری همچنین به سرعت در اروپای شرقی و آسیا در حال گسترش پیدا کردن است. اکنون بیش از 34 میلیون نفر در جهان همراه با ایدز زندگی می‌کنند.
در امریکا و بخش‌های توسعه یافته جهان، استفاده از درمان‌های ترکیبی، ایدز را به یک بیماری مزمن تبدیل کرده است. اکنون افراد مبتلا به HIV طول عمر بالایی دارند، در صورتی که به شکل نزدیکی با ارائه دهنده مراقبت بهداشتی خود همکاری کرده و به برنامه‌های درمانی خود متعهد باشند. متأسفانه، داروهای ایدز گران قیمت بوده و در دسترس اکثریت افراد مبتلا به ایدز در جهان قرار ندارد.
نگرانی‌های در حال رشدی در مورد این موضوع وجود دارد که بسیاری گروه‌های افراد دارای ریسک بالا، هنوز اعتقاد دارند نباید دیگر در مورد HIV نگران باشند. این واقعیت که اکنون افراد مبتلا به HIV عمر طولانی‌تری دارند این حقیقت را تغییر نمی‌دهد که HIV هنوز یک بیماری تهدید کننده برای زندگی بوده و می‌تواند هر فرد مبادله کننده خون‌ها یا مایعات جنسی آلوده با دیگر افراد را تحت تأثیر قرار دهد.

چه مواردی باعث ایدز/HIV می‌شوند؟

ویروس HIV در خون و مایعات جنسی انسانی زندگی می‌کند (منی و ترشحات واژنی).این عفونت زمانی از یک فرد به فرد دیگری منتقل می‌شود که این مایعات بدن، معمولاً در مدت تماس واژنی یا مقعدی یا در زمان اشتراک گذاشتن مواد مخدر تزریق شدنی، منتشر می‌شوند. این ویروس همچنین می‌تواند از طریق سوزن‌های کثیف استفاده شده برای خال‌کوبی و سوراخ کردن بدن، منتقل شود. ویروس HIV در بزاق دهان، اشک‌ها، ادرار یا عرق زندگی نمی‌کند—بنا براین امکان گسترش پیدا کردن HIV توسط تماس اتفاقی با این مایعات بدن وجود ندارد. ویروس ممکن است توسط رابطه جنسی دهانی منتقل شود، اگر چه ریسک آن اندک است.
ویروس HIV نمی‌تواند برای مدت طولانی خارج از بدن انسان دوام بیاورد و زمانی که مایع حاوی این ویروس خشک می‌شود، ویروس هم به سرعت کشته می‌شود. این ویروس توسط حیوانات یا حشرات منتقل نشده و در سطوح عمومی یافت نشده است. مبتلا شدن به این بیماری به سادگی مبتلا شدن به دیگر بیماری‌های عفونی نیست.
یک مادر می‌تواند ویروس HIV را در مدت زایمان به فرزند خود منتقل کند، تغذیه فرزند با شیر مادر دارای ریسکی برای آلودگی HIV است، اگر چه در بعضی از نواحی توسعه پیدا کرده جهان، تغذیه کودک با شیر، ایمن‌تر از تغذیه یک نوزاد با شیر خشک و آب آلوده در نظر گرفته می‌شود.
دو نوع از ویروس‌های HIV، با نام‌های HIV-1 و HIV-2، وجود دارند. HiV-2 به ندرت در خارج از افریقا و بخش‌های از آسیا یافت می‌شود، بنا بر این نیاز ویژه‌ای به منظور تست دادن برای آن وجود ندارد -- مگر اینکه یک فرد با فردی متعلق به نواحی از جهان ارتباط برقرار کرده است که HIV-2 در آنجا رایج است.
زمانی انتقال‌های خونی یک نگرانی به حساب می‌آمدند، اما امروزه تمام محصولات خونی استفاده شده در امریکا برای چندین بیماری عفونی، از جمله HIV، تست می‌شوند. اگر علایمی از بیماری یا دیگر مشکلاتی در خون اهدا شده یافت شود، فرد اهدا کننده خون توسط ارائه دهنده مراقبت بهداشتی خود برای انجام آزمایش مجدد آگاه شده و دیگر اجازه اهدای خون به او داده نمی‌شود. هر نوع خون اهدا شده که نتیجه تست HIV آن مثبت است دور انداخته شده و دیگر در ذخیره خون عمومی قرار داده نمی‌شود.

منبع: آريا سلامت